logo
Listen Language Learn
thumb

Echt Gebeurd - Afl. 265 Donkere dagen: Lotte Kok

-
+
15
30

De oma van Lotte Kok verzaakt haar enige omaplicht.

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Welkom
bij
aflevering
265
van
Echt
Gebeurd!
Podcast
met
waargebeurde
verhalen,
verteld
door
de
mensen
die
ze
zelf
hebben
meegemaakt.
Deze
week
een
verhaal
dat
Lotte
Cop
in
december
2016
bij
ons
vertelde
tijdens
een
verhaal
een
middag
met
als
thema
Donkere
dagen.
Oma's
hoeven
eigenlijk
niet
zoveel
te
doen.
Ze
zijn
nou
eenmaal
met
pensioen
en
ze
kunnen
eigenlijk
de
hele
dag
bingo
spelen.
Maar
ze
hebben
een
plicht,
vind
ik.
En
dat
is
dat
ze
lief
moeten
zijn.
Bij
mijn
oma
en
dan
plicht
niet
helemaal
serieus.
Sterker
nog,
ze
kwam
ter
wereld
met
maar
één
missie
ons
haar
familie
het
leven
zo
zuur
mogelijk
maken.
En
dat
deed
ze
heel
goed.
Ten
eerste
liet
ze
zich
schandelijk
verwennen
door
mijn
opa,
een
veel
te
lieve
Indonesische
man
die
werkelijk
alles
voor
haar,
zodat
zij
de
hele
dag
hoppers
door
de
Bolten
de
vrouw
kwam
kijken.
Dat
deed
ze
dan
ook
en
haar
stoel
was
elektrisch,
met
een
knopje
omhoog
en
omlaag
en
wieltjes,
zodat
eigenlijk
nooit
meer
op
hoefde
te
staan.
Ze
kon
overal
zo
heen
manoeuvreren.
Daarnaast
was
ze
heel
erg
nicotineverslaving
en
rookte
als
een
ketter.
Zoals
wij
bij
haar
kwamen,
moesten
al
onze
kleren
in
de
was
gooien.
En
toen
ik
een
jaar
of
negen
was,
denk
ik,
kreeg
ze
een
hondje
Bobby,
een
chipbouwer,
die
zij
dan
op
haar
beurt
weer
schandelijk
verwend
maakte,
zodat
die
Superfast
een
dik
werd.
Een
soort
van
honden
versie
van
mijn
oma,
dat
zij
een
soort
nog
iemand
was
die
ons
het
leven
zuur
maakte.
Bovendien.
Wat
het
ergste
was
is
mijn
oma
had
zo'n
ontzettende
behoefte
aan
aandacht
dat
ook
zij
door
had
de
aandacht
naar
iemand
anders
uitging,
ze
altijd
wel
iets
deed
dat
het
weer
op
haar
kwam.
En
dat
was
dan
zo
erg
dat
mijn
ooms
en
tantes
ze
jong
waren
eigenlijk
nooit
een
verjaardag
hebben
kunnen
vieren
omdat
mijn
oma
dan
weer
een
of
andere
aanval
kreeg
zodat
we
met
z'n
allen
naar
het
ziekenhuis
moesten.
Het
hele
feest
niet
door
kon
gaan
en
er
altijd
bleek
dat
er
niks
met
oma
aan
de
hand
was.
Nou
had
ik
dit
alles
al
best
wel
jong
door.
En
eigenlijk
ben
ik
best
wel
lief.
Ik
studeer
humanistiek
en
ik
doe
vrijwilligerswerk,
waarbij
mijn
oma
dacht
ik
nou
ja,
jij
verdient
dit
eigenlijk
gewoon
niet.
Dus
ik
kreeg
ook
een
missie,
namelijk
om
mijn
oma
weer
het
leven
zo
zuur
mogelijk
te
maken.
Zij
was
een
terror
oma.
Ik
werd
een
terror
kleinkind.
Ik
was
een
kleuter
en
toen
had
ik
al
door
oma.
Die
kan
niet
zomaar
een
sigaret
is.
Op
een
dag
heb
ik
besloten
ik
ga
stiekem
als
niet
alle
sigaretten
verstoppen.
En
toen
kwamen
mijn
mama
en
papa
meer
ophalen.
En
toen
we
eenmaal
thuis
waren,
belde
mijn
oma
echt
furieus
en
eiste
ik
terug.
Zou
komen
om
die
sigaretten
weer
tevoorschijn
te
toveren,
want
ze
wist
donders
goed.
Ik
heb
het
gedaan,
dus
heb
ik
s
avonds
laat
nog
sigaretten
uit
de
tuin
moeten
opgraven.
Ik
herinner
me
nog
een
mooi
moment
toen
ik
ietsje
ouder
was.
En
toen
zat
ik
met
mijn
nichtje
en
mijn
oma
op
de
bank.
De
en
de
te
kijken.
En
toen
verzuchtte
mijn
oma.
Ach,
de
liefde
is
blind
en
zei
ik
gelijk.
was
opa
dus
wel
stekeblind
en
mijn
nicht
moest
huilen
van
het
lachen
en
zei
ik
dacht
het.
En
jij
zegt.
Maar
mijn
oma
keek
me
alleen
maar
strak
aan
en
zei
als
ik
straks
een
engeltje
ben,
dan
plastic
op
je
hoofd.
Nou
ging
mijn
opa
dood.
Toen
ik
een
jaar
of
elf
was,
maar
mijn
oma
bleef
nog
heel
erg
lang
leven.
Op
een
gegeven
moment
leek
ze
zelfs
een
rare
verhouding
met
een
veel
jongere
man
uit
haar
straat.
Henk
en
een
hele
lange
man
met
krullen.
En
die
was
opeens
gewoon
altijd
bij
oma,
die
altijd
met
haar
mee
in
zat
en
altijd
bij
haar
aan
tafel
te
roken
en
te
eten.
En
je
had
een
mening
over
de
hele
familie
en
oma,
begon
Henk
extravagante
cadeaus
te
geven.
Echt
een
TomTom.
En
zo.
Terwijl
ik
altijd
maar
een
schamele
twee
euro
kreeg
voor
mijn
rapport.
Dus
ik
trok
het
allemaal
niet
zo
goed.
Ik
was
het
terror
kleinkind,
dus
ik
heb
iedereen.
Dit
kon.
Het
verhaal
vertelt
over
de
rare
man
die
opeens
bij
mijn
oma
was
en
ik
dacht
dat
homo
was
en
de
Bilzenaar
van
elkaar.
heel
moeilijk
tot
op
een
dag.
Ik
was
14,
denk
ik
en
ik
was
op
een
verjaardag
niet
zo
veel
mensen
kende
en
ik
had.
Ik
kom
niet
echt
een
houding
vinden,
dus
op
een
gegeven
moment
een
geschenk
voor
mij,
zei
een
vriendin.
Vertel
ons
over
je
oma,
da's
grappig.
Dit
is
mijn
kant
ik
het
hele
verhaal
vertellen
over
mijn
oma.
De
knopjes
en
Bobby
en
Henk
dan
nu.
En
op
een
gegeven
moment
leg
ik
het
lumineuze
idee
dat
ik
oma
aan
bellen.
Dan
kunnen
jullie
haar
stem
horen.
Dat
is
grappig.
ja,
dus
uiteindelijk
zat
ik
met
mijn
mobieltje
op
luidspreker.
Iedereen
op
het
feestje
was
muisstil.
Telefoon
ging
over
en
over
en
op
een
gegeven
moment
zei
ik
ja,
ze
is
vast
bij
een
homo
vriend
Henk.
En
toen
klonk.
homo.
wordt
verstoten
uit
de
familie.
Toen
zijn
oma
Nicky
Nikki,
ben
jij
dat?
En
toen
hing
ze
op.
Ze
dacht
dat
ze
mijn
tante
aan
de
telefoon
had.
Wat
is
de
enige
reden
is
dat
ik
het
nog
kan
navertellen.
Maar
ik
dacht
ja,
dit
is
best
wel
laag.
Deze
actie
dus
ik
besloot
eigenlijk
mijn
leven
te
gaan
beteren.
In
die
tijd
verhuisden
we
ook
naar
een
huis,
maar
twee,
drie
straten
van
mijn
oma
vandaan.
Ik
dacht
maar
kan
nu
wat
vaker
langsgaan,
want
heb
ik
ook
gedaan
en
dat
was
oké.
Maar
mijn
oma
liep
ook
een
beetje
op
haar
einde.
Mijn
vader
vertelde
vanmorgen
nog
over
wat
hij
vond
dat
er
in
moest.
En
dat
is
dat
we
dan
met
kerst
met
oma.
Wel
al
zo
lang
meegemaakt
dat
zij
altijd
de
aandacht
op
zichzelf
moeten
trekken.
Dus
hij
herinnert
zich
nog
zo
goed
dat
dan
aan
de
tafel
aan
het
diner
mijn
oma
op
zo
hoofd
in
bord
viel
en
de
hele
familie
gewoon
doorging.
Toen
dacht
ik
nou
ja,
het
gaat
wel
leuk.
En
op
een
dag
hebben
mijn
nichtje
en
ik
kip
tandoori
gemaakt
en
heel
erg
ons
best
gedaan.
Het
was
de
tijd
van
mijn
nichtje
en
toenam
mijn
oma
een
hap
en
vroeg
het
lekker
oma.
En
nee.
En
toen
had
ze
niet
meer
verder.
Toen
hadden
wij
het
ook
echt
gehad.
Tenminste,
ik
dacht
echt
nou
een
beetje
het
is
goed
geweest.
Ik
trek
me
handen
er
vanaf.
Maar
toen
ging
oma
echt
dood.
Dat
was
een
beetje
gek.
Toen
moest
opeens
haar
huis
ontruimen
en
strookjes
trekken
om
wie
Bobby
dan
zou
krijgen
en
iemand
moest
spreken
op
de
begrafenis.
Nou,
ik
dacht
ik
vind
dat
niet
zo
heel
erg.
Ik
doe
het
wel.
Maar
wat
zeg
je
over
iemand
als
je
eigenlijk
geen
goede
herinneringen
of
voor
diegene
hebt?
Dus
ik
vond
het
heel
moeilijk
wat
ik
moest
gaan
zeggen.
En
ik
dacht
ook
al
ja,
ik
kan
niet
als
terror
kleinkind
nog
een
genadeklap
geven,
maar
het
was
dan
ook
weer
niet
helemaal
goed.
Dus
uiteindelijk
had
ik
gekozen
van
Toon
Tellegen
over
de
mier
en
de
eekhoorn
en
hoeveel
ze
elkaar
zouden
missen.
Niet
heel
toepasselijk
op
situatie,
maar.
Dus
ik
droeg
ik
stond
voor
die
zaal
zoals
nu
en
droeg
het
verhaal
voor.
Maar
vlak
voordat
ik
klaar
was
keek
ik
de
zaal
in
en
zei
ik
opeens.
Ik
hou
van
je
oma
en
ik
ga
je
heel
erg
missen.
En
tot
op
de
dag
van
vandaag
heb
ik
geen
idee
waarom
ik
dat
dus
opeens
zei.
Maar
ik
heb
er
dus
twee
jaar
lang
over
nagedacht.
En
ik
denk
dat
u,
net
als
ik
eigenlijk
wel
weet
waarom
ik
dat
zei.
Maar
een
momentje
werd
een
engel.
En
ze
heeft
op
mijn
hoofd
geplast.
van
Lotte.
Lotte
is
schrijver.
Haar
debuutroman
Skai
Dancer
verscheen
in
2013.
Ze
werkt
nu
aan
een
tweede
roman,
die
naar
verwachting
volgend
jaar
uitkomt.
Volgrecht
gebeurt
op
de
sociale
media,
posten
nieuwe
Poltergeist
afleveringen
en
nieuws
over
aankomende
verhalen
middagen
op
Twitter,
Facebook
en
Instagram.
De
beste
manier
om
op
de
hoogte
te
blijven
is
je
opgeven
voor
onze
nieuwsbrief.
Die
vind
je
op
onze
website
www.
Punt.
Echt
gebeurd?
Punt
net.
De
redactie
van
Echt
Gebeurd
bestaat
uit
Paulien
Cornelisse,
Rosa
van
Toledo,
Sander
Post,
Maarten
West
Veen
en
mijzelf
Micha
Wertheim
productie
verslaving
opname
Nicolaas
Vrijman
podcast,
Gijsbert
van
der
Waal
aflevering
265
tot
volgende
week.
En
vergeet
niet,
oma's
hebben
maar
één
plicht.
Lief
zijn.
Check out more Echt Gebeurd

See below for the full transcript

Welkom bij aflevering 265 van Echt Gebeurd! Podcast met waargebeurde verhalen, verteld door de mensen die ze zelf hebben meegemaakt. Deze week een verhaal dat Lotte Cop in december 2016 bij ons vertelde tijdens een verhaal een middag met als thema Donkere dagen. Oma's hoeven eigenlijk niet zoveel te doen. Ze zijn nou eenmaal met pensioen en ze kunnen eigenlijk de hele dag bingo spelen. Maar ze hebben een plicht, vind ik. En dat is dat ze lief moeten zijn. Bij mijn oma en dan plicht niet helemaal serieus. Sterker nog, ze kwam ter wereld met maar één missie ons haar familie het leven zo zuur mogelijk maken. En dat deed ze heel goed. Ten eerste liet ze zich schandelijk verwennen door mijn opa, een veel te lieve Indonesische man die werkelijk alles voor haar, zodat zij de hele dag hoppers door de Bolten de vrouw kwam kijken. Dat deed ze dan ook en haar stoel was elektrisch, met een knopje omhoog en omlaag en wieltjes, zodat eigenlijk nooit meer op hoefde te staan. Ze kon overal zo heen manoeuvreren. Daarnaast was ze heel erg nicotineverslaving en rookte als een ketter. Zoals wij bij haar kwamen, moesten al onze kleren in de was gooien. En toen ik een jaar of negen was, denk ik, kreeg ze een hondje Bobby, een chipbouwer, die zij dan op haar beurt weer schandelijk verwend maakte, zodat die Superfast een dik werd. Een soort van honden versie van mijn oma, dat zij een soort nog iemand was die ons het leven zuur maakte. Bovendien. Wat het ergste was is mijn oma had zo'n ontzettende behoefte aan aandacht dat ook zij door had de aandacht naar iemand anders uitging, ze altijd wel iets deed dat het weer op haar kwam. En dat was dan zo erg dat mijn ooms en tantes ze jong waren eigenlijk nooit een verjaardag hebben kunnen vieren omdat mijn oma dan weer een of andere aanval kreeg zodat we met z'n allen naar het ziekenhuis moesten. Het hele feest niet door kon gaan en er altijd bleek dat er niks met oma aan de hand was. Nou had ik dit alles al best wel jong door. En eigenlijk ben ik best wel lief. Ik studeer humanistiek en ik doe vrijwilligerswerk, waarbij mijn oma dacht ik nou ja, jij verdient dit eigenlijk gewoon niet. Dus ik kreeg ook een missie, namelijk om mijn oma weer het leven zo zuur mogelijk te maken. Zij was een terror oma. Ik werd een terror kleinkind. Ik was een kleuter en toen had ik al door oma. Die kan niet zomaar een sigaret is. Op een dag heb ik besloten ik ga stiekem als niet alle sigaretten verstoppen. En toen kwamen mijn mama en papa meer ophalen. En toen we eenmaal thuis waren, belde mijn oma echt furieus en eiste ik terug. Zou komen om die sigaretten weer tevoorschijn te toveren, want ze wist donders goed. Ik heb het gedaan, dus heb ik s avonds laat nog sigaretten uit de tuin moeten opgraven. Ik herinner me nog een mooi moment toen ik ietsje ouder was. En toen zat ik met mijn nichtje en mijn oma op de bank. De en de te kijken. En toen verzuchtte mijn oma. Ach, de liefde is blind en zei ik gelijk. was opa dus wel stekeblind en mijn nicht moest huilen van het lachen en zei ik dacht het. En jij zegt. Maar mijn oma keek me alleen maar strak aan en zei als ik straks een engeltje ben, dan plastic op je hoofd. Nou ging mijn opa dood. Toen ik een jaar of elf was, maar mijn oma bleef nog heel erg lang leven. Op een gegeven moment leek ze zelfs een rare verhouding met een veel jongere man uit haar straat. Henk en een hele lange man met krullen. En die was opeens gewoon altijd bij oma, die altijd met haar mee in zat en altijd bij haar aan tafel te roken en te eten. En je had een mening over de hele familie en oma, begon Henk extravagante cadeaus te geven. Echt een TomTom. En zo. Terwijl ik altijd maar een schamele twee euro kreeg voor mijn rapport. Dus ik trok het allemaal niet zo goed. Ik was het terror kleinkind, dus ik heb iedereen. Dit kon. Het verhaal vertelt over de rare man die opeens bij mijn oma was en ik dacht dat homo was en de Bilzenaar van elkaar. heel moeilijk tot op een dag. Ik was 14, denk ik en ik was op een verjaardag niet zo veel mensen kende en ik had. Ik kom niet echt een houding vinden, dus op een gegeven moment een geschenk voor mij, zei een vriendin. Vertel ons over je oma, da's grappig. Dit is mijn kant ik het hele verhaal vertellen over mijn oma. De knopjes en Bobby en Henk dan nu. En op een gegeven moment leg ik het lumineuze idee dat ik oma aan bellen. Dan kunnen jullie haar stem horen. Dat is grappig. ja, dus uiteindelijk zat ik met mijn mobieltje op luidspreker. Iedereen op het feestje was muisstil. Telefoon ging over en over en op een gegeven moment zei ik ja, ze is vast bij een homo vriend Henk. En toen klonk. homo. wordt verstoten uit de familie. Toen zijn oma Nicky Nikki, ben jij dat? En toen hing ze op. Ze dacht dat ze mijn tante aan de telefoon had. Wat is de enige reden is dat ik het nog kan navertellen. Maar ik dacht ja, dit is best wel laag. Deze actie dus ik besloot eigenlijk mijn leven te gaan beteren. In die tijd verhuisden we ook naar een huis, maar twee, drie straten van mijn oma vandaan. Ik dacht maar kan nu wat vaker langsgaan, want heb ik ook gedaan en dat was oké. Maar mijn oma liep ook een beetje op haar einde. Mijn vader vertelde vanmorgen nog over wat hij vond dat er in moest. En dat is dat we dan met kerst met oma. Wel al zo lang meegemaakt dat zij altijd de aandacht op zichzelf moeten trekken. Dus hij herinnert zich nog zo goed dat dan aan de tafel aan het diner mijn oma op zo hoofd in bord viel en de hele familie gewoon doorging. Toen dacht ik nou ja, het gaat wel leuk. En op een dag hebben mijn nichtje en ik kip tandoori gemaakt en heel erg ons best gedaan. Het was de tijd van mijn nichtje en toenam mijn oma een hap en vroeg het lekker oma. En nee. En toen had ze niet meer verder. Toen hadden wij het ook echt gehad. Tenminste, ik dacht echt nou een beetje het is goed geweest. Ik trek me handen er vanaf. Maar toen ging oma echt dood. Dat was een beetje gek. Toen moest opeens haar huis ontruimen en strookjes trekken om wie Bobby dan zou krijgen en iemand moest spreken op de begrafenis. Nou, ik dacht ik vind dat niet zo heel erg. Ik doe het wel. Maar wat zeg je over iemand als je eigenlijk geen goede herinneringen of voor diegene hebt? Dus ik vond het heel moeilijk wat ik moest gaan zeggen. En ik dacht ook al ja, ik kan niet als terror kleinkind nog een genadeklap geven, maar het was dan ook weer niet helemaal goed. Dus uiteindelijk had ik gekozen van Toon Tellegen over de mier en de eekhoorn en hoeveel ze elkaar zouden missen. Niet heel toepasselijk op situatie, maar. Dus ik droeg ik stond voor die zaal zoals nu en droeg het verhaal voor. Maar vlak voordat ik klaar was keek ik de zaal in en zei ik opeens. Ik hou van je oma en ik ga je heel erg missen. En tot op de dag van vandaag heb ik geen idee waarom ik dat dus opeens zei. Maar ik heb er dus twee jaar lang over nagedacht. En ik denk dat u, net als ik eigenlijk wel weet waarom ik dat zei. Maar een momentje werd een engel. En ze heeft op mijn hoofd geplast. van Lotte. Lotte is schrijver. Haar debuutroman Skai Dancer verscheen in 2013. Ze werkt nu aan een tweede roman, die naar verwachting volgend jaar uitkomt. Volgrecht gebeurt op de sociale media, posten nieuwe Poltergeist afleveringen en nieuws over aankomende verhalen middagen op Twitter, Facebook en Instagram. De beste manier om op de hoogte te blijven is je opgeven voor onze nieuwsbrief. Die vind je op onze website www. Punt. Echt gebeurd? Punt net. De redactie van Echt Gebeurd bestaat uit Paulien Cornelisse, Rosa van Toledo, Sander Post, Maarten West Veen en mijzelf Micha Wertheim productie verslaving opname Nicolaas Vrijman podcast, Gijsbert van der Waal aflevering 265 tot volgende week. En vergeet niet, oma's hebben maar één plicht. Lief zijn.

Translation Word Bank
AdBlock detected!

Your Add Blocker will interfere with the Google Translator. Please disable it for a better experience.

dismiss