Echt Gebeurd - Afl. 283 Verhalen uit het publiek

Welkom bij aflevering en dan moet jij mee Velperplein. Ja, we zitten bij aflevering 200 drieëntachtig van Echt Gebeurd. Maar we zitten ook bij Paulien in de huiskamer. Mijn armspieren Wertheim. Ik ben. We zitten op anderhalve meter afstand. Iets meer zelfs. Maar goed dat de afstand moet er zijn relatie die wij. Precies proberen dan toch professioneel te houden. Het is een extra lange oudejaars aflevering en die totaal afwijkt van onze normale afleveringen. Want we laten vandaag iets horen wat bij de echte echt gebeurd middagen die we helaas dit jaar dus heel weinig hebben kunnen hebben. Altijd doen namelijk, behalve dat er bij ons iemand altijd voorleest uit een puber dagboek en dat er ook altijd een aantal mensen een verhaal vertellen is er nog een onderdeel. En dat is nog nooit op de podcast geweest. Paulien. Wat is dat voor onderdeel Miga of ik? Euh, ja, wij presenteren die middagen en tussendoor lezen wij briefjes voor die zijn ingevuld door het publiek. Dus we geven altijd rondom het thema van het begin van een zinnetje. Iedereen vult dat in. Dat is zowel anoniem als waargebeurd. Wat er op dat briefje moet staan en wij lezen dat tussendoor voor de bedoeling is dat de mensen dat briefje eerlijk invullen. Dus er wordt een vraag gesteld. Ik ben nog nooit zo bang geweest als toen. Ja, en dan krijg je een soort super korte verhalen. Die lezen wij tussen de echte verhalen door. En dat is ook een soort wisselgeld van het publiek dat aan de vertellers laat zien van KIJK. Wij geven ons ook een beetje bloot, maar omdat het anoniem is, durven mensen soms echt radicaal eerlijk te zijn op een manier die je normaal nooit zou durven te doen. Ja, nou goed, dat zijn hele leuke briefjes. Dat is eigenlijk alleen maar voor de echt gebeurd middagen. Maar goed, die missen wij natuurlijk ook heel erg. Dachten we als een soort hommage, een onzuiver aan het live event. Gaan we dat nu eens een keertje laten horen? Dus vandaag eigenlijk de korte verhaaltjes van het publiek. Echt gebeurd. En dat zijn we eigenlijk. Ze zijn. Het is uit drie verschillende middagen. Je hoort jou die briefjes voorlezen. En je hoort mij. En op het laatst hoor je ook nog ons samen omdat dat tijdens een gala is echt gebeurd gala. En presenteren we samen ja, en dat deden we dus ook alles precies tegelijk. Ja dus veel plezier. Het grootste geheim van onze familie is en dan ga ik de briefjes voorlezen. Hier zijn een aantal. Oma heeft na het overlijden van opa een relatie gekregen met zijn zoon uit zijn eerste huwelijk. Home heeft na het overlijden van opa een relatie kreeg met zijn zoon uit het eerste huwelijk. Ja, maar toch. Toch kan dat aan bloedlijnen. Dat kan nog wel toch? Ja, dat is de bouwdelen alleen dan mijn vrouw. Mijn vader is dus opgevoed door zijn halfbroer en Frans. Hebben zij ook nog twee kids gekregen? Schande staat erbij. Dat hoeft dus niet, want we weten niet van wie dat verhaal is. En je hoeft dus ook niet meteen te zeggen schande. Want schande bestaat niet als het anoniem is. Wacht even hoor. Het zijn hele verhalen normaals. zijn het hele korte dingen. Maar het grootste geheim van onze familie is in steekwoorden. Neven oudste zoon van arts, studeert af aan de Universiteit Leiden, staat ertussen. Blijkbaar is toch even belangrijk wat positionering door binnenstad op handen gedragen naar Australië voor doorstuderen is stiekem niet geslaagd. Iedereen voorgelogen, denkt en is en denkt in Australië zo wat nu en daar eindigt het verhaal. Ja, dat is wel heel erg goed. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn vader nog drie kinderen heeft. Niet bij mijn moeder. Het grootste geheim van onze familie is dat we mogelijk stiekem heel erg rijk zijn, maar dat mijn vader dat wijselijk verzwijgt. Een groot geheim van onze familie is een oom en tante die orgie organiseerde op een boot in de jaren 70 en 80. Het grootste geheim van onze familie is dat ik daar op mijn veertigste achter kwam dat mijn tante eigenlijk mijn zus was. Ja, dat had je vroeger heel vaak. Dat betreft is het echt jammer dat er minder taboes zijn. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn vader en moeder allebei vreemd te gaan. En naar de mensen die nu lachen. Bij hun is het geheim dus zo groot dat zelfs de kinderen het niet weten. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn ouders 7 miljoen hebben gewonnen in de Staatsloterij. Ze durven niks te kopen, want ze zijn bang dat de hele familie komt bedelen om geld. Ze hebben heel veel aan mijn broers en zussen. Ik hoop gewoon dat dit waar is, want 7 miljoen. Dan kan je toch zeggen ik heb 2 miljoen gewonnen. Ja, zegt iemand net iets te snel van hé. Ik ga bellen. Dan kunnen we er iets mee doen. Ja, het garschagen van ons familie is de broer van mijn oma was een beruchte Jody. Ik dacht even dat de rokkenjager mijn broer van mijn oma was, een beruchte jode jager die zijn levenslange gevangenisstraf ook nog ontlopen is. Ja, zo goed ga niet omheen toch? Een Jode jager. Dat is ook echt wel ja, die had je. Uhm, mijn oom heeft een Moldavische vrouw gekocht. Die is er. Ik moet er even wijzigen. Het grootste geheim van de familie is anders dan goed. Mijn oom heeft de Moldavische vrouw gekocht, staat er. Die is er net met al zijn geld vandoor. Hij is alcoholist, vindt het vreselijk dat zijn zoon homo is en hij heeft een. pompje chirurgisch laten installeren wegens impotentie doch enorm libido. Het zou leuk zijn als die Omer een keer kwam vertellen dat. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn vader in de gevangenis zit voor moord. Onschuldig, denkt hij. Denk zelf dat ik het niet was. Het grootste geheim van onze familie is dat ik de naaktfoto's plus negatieven in huis heb die mijn vader in 1947 maakten, van mijn moeder nota bene. Hij was een zeer orthodox gereformeerd dominee. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn oom mensen had vermoord. Zo gaat heel snel op zijn doel af. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn oom mensen had vermoord. Mensen namen dan ome Willem, die me die. Die heeft toch allemaal mensen vermoord? S visite. Hij praat er niet over. En zijn broer is een aardige tuinman. Ja, daar heb je het wel over. Het grootste geheim van onze familie is dat mijn vader in dronken toestand de Citroën total loss reed tegen een boom. Hij werd gearresteerd en moest een blaastest doen. Maar zijn broer, die hobo speelde vind ik al meteen aan een goed verhaal, had hem geleerd hoe het moest blazen zodat de meter niet uitsloeg. spelers die blazen hadden alsof ze zuigen. Die. Hij kwam door de test en mocht naar huis. Oh, en dat dat dan ook het grootste geheim is dat ze nog steeds bang zijn dat als de politie daar achter komt, dat. Dat ze dan opeens in alle. Alle familieleden van hoboïst gaan achtervolgen om te zeggen van ja, het grootste geheim van onze familie is dat mijn vriendin en ik net drie uur weten dat ze zwanger is en dat niemand nog weet, behalve nu jullie allemaal. We hebben altijd een thema in het thema Vandaag is Duitsland. Dit was een langgekoesterde wens van ons om een keer iets over Duitsland te doen. De zin was ik heb mij nog nooit zo Hilmi gevoeld als toen. En dan zeg ik er meteen bij dat mijn vader, die is er vanmiddag niet bij. Helaas schuine streep gelukkig, want die zou dan meteen van. Het is niet Onhaye Miche. Het is een Gimli. Uhm, maar ja, in Nederland zeggen we HMSH en het is ook door onze redactielid Maarten Westerplein uitgezocht. Dat om een. Ook kan in het Duits. Alleen dat is zo'n ouderwets woord dat niemand het meer gebruikt, behalve weides. Uhm. Goed, maar dat is toch een een gevoel dat ja, het is toch een ja wel Duits woord? Dus daarom hebben wij jullie daar kleine mini verhaaltjes over laten invullen zoals ik heb mij nog nooit zo Hilmi gevoeld als toen ik uit mijn broek scheurde bij het bestijgen van een pony tijdens de groepsreis naar de Bromance vulkaan. Het erge is natuurlijk ook ja dat het al bij het bestijgen is. Dus dan moet je nog urenlang die vulkaan op en dan tot op de top van de vulkaan. , ik zie het zo wel laat, maar ik eet m'n broodje wel op de pony. Je kan niet meer van de pony af. Ik heb mij nog nooit zo Hilmi gevoeld als toen ik met hongerklop en een kapotte wielren fiets gestrand was in de duinen tussen Scheveningen en Wassenaar. En ik werd benaderd door een man in enkel een balk. Knijp er overigens niet om te helpen met mijn fiets te repareren, maar om samen met hem de bosjes te bewonderen uit de Contius moeten we opmaken dat diegene daar dus niet van gediend was. Uhm, met hongerklop maakt het ook erger. Ha van ja. In principe had ik het leuk gevonden, maar als je eerste vormen hebt. Euh. Uhm, ik heb mij nog nooit zo dhimmi's gevoeld als toen ik mijn veldes wilde weggooien en er een dode in de container lag en en de vrouw van n 1 2 aan mij vroeg of ik kon controleren of hij echt dood was. Ik heb mij nog nooit zo Hilmi gevoeld als toen ik in een ijsbeer pak over het hek van Artis klom. Bleef, haken viel en bijna mijn nek brak. Ja, alles riekt naar vrijgezellenfeestje. Maar ja, uhm, ik heb mij nog nooit zo goed dhimmi's gevoeld als toen ik onlangs in Haarlem uit de trein stapte en ontdekte dat ik 40 minuten van mijn leven kwijt was. Ja, ik vind dat. Dat vind ik dus serieus dhimmi's. Dat je denkt hij wat? Het was toch dime? En nu ben ik in Haarlem. Uhm, ik heb mij nog nooit zo dhimmi's gevoeld als toen ik als dj had gebruikt. Met mensen die ik niet kende, Amerikanen en ze achter me hoorden fluisteren likes to read books. Ik heb nog nooit zo een Huijbers gevoeld als toen een mevrouw naast mij spontaan begon te boeren en zei dat dit een teken was van geesten in de ruimte. Ook om te onthouden van de geesten. En er staat ook nog wat bij. We bevinden ons in een oud sanatorium in Zwitserland. Daar heb je wel veel geesten, dat is waar. Ik heb nog nooit zo geheim is gevoeld als toen Duitsland van Nederland won. In het EK 2012 denk ik maar waar en ik als Duitse omgeven door alleen maar Nederlanders. Niets durfde te juichen. Ja, ja, maar ik denk dat dat ook goed is geweest dat je dat niet hebt gedaan. Carl, Ik heb mij nog nooit zo dhimmi's gevoeld als toen ik op mijn eerste werkdag bij Bolletje denk ik veertien kratten koekjes afval op de grond liet vallen. Ik was veertien en ik wilde de fabriek uit naar huis. Ik heb mijn hij beschuldigd toen ik wakker werd en de trein op een rangeerterrein stond. Ik heb mij nog nooit zo geheim is gevoeld als toen ik in mijn trappenhuis de trap afliep en een slang mij tegemoet kwam gekropen. De trap op de. Dit vind ik inderdaad super creepy. Ik heb mij nog nooit zo HMSH gevoeld als toen ik als veertienjarige op een Spaanse camping mijn eerste vakantie vriendje had en hij mij naar de camping Disko naar mijn tent wilde brengen, maar ik toen uren met hem heb rondgelopen omdat ik dat niet durfde. Mijn moeder snurkt zo hard. Uiteindelijk toch bij de tenten. En hij zei Jemig, hoor jij ook die hond snurken? Een. En dan moet je je loyaliteit al dan niet kiezen van ja, hahaha of mijn moeder hou je bek. Nou, ik heb mij nog nooit zo dhimmi's gevoeld als toen ik s nachts fietsend door een bos bij Berlijn plotseling vol in de koplampen van een enorme vrachtwagen stond. De wagen stond stil en de chauffeur hing slap over het stuur. Toen ik dichterbij kwam, kwam hij ineens overeind en keek naar mij alsof hij een geest zag. Ik fietste zo hard als ik kon weg en verdwaalde ook nog eens hopeloos in het nachtelijke woud. . Dat niet alleen Onhaye is, maar je bent zelf ook hoe dhimmi's geweest voor. Ik heb mij nog nooit zo'n dhimmi's gevoeld als toen ik met een Japanse klant uit eten was. We waren de enige in het restaurant en ik zag dat als zijn vingernagels uitgetrokken waren geweest en zijn rechter Pink ontbrak. Ja, da's Japan. , ik heb nog nooit zo'n als toen ik als een te filmscène bij de hapjes tafel bleef staan. Een hele avond toen ik eindelijk een keer naar netwerk borrel durfde erna, fietste ik huilend naar huis. Verder ben ik best sociaal. Ja, maar ik vriendennetwerk, borrels. Iedereen heeft gewoon vrij, zeg maar van net. Niemand hoeft ooit nog naar netwerkbeheer of vind ik. is bij deze gewoon klaar met netwerk borrels. Ik heb mij nog nooit zo dhimmi's gevoeld als toen er tijdens de nacht dienst in het ziekenhuis gebeld werd vanuit een lege patiëntje kamer. Ik heb mij nog nooit zo een huis gevoeld als toen mijn zusje het hoofd van mijn knuffelbeer eraf had getrokken en ik opeens zonder knuffel moest slapen. Ja, dat vind ik het mooi. Wou eigenlijk van dit thema dat dit eigenlijk op elk niveau kan zijn. Nou nog eentje. Ik heb mij nog nooit zo dhimmi's. Goed als toen een collega in een volle kantine verkondigde dat Jessie was overleden. Iedereen schrok. Even later kwam Jessy nietsvermoedend binnenwandelen. . En omdat we het leuk vinden om te weten wat er bij jullie aan verhalen in de zaal zitten, hebben we de briefjes. Ja, want we hebben ook een thema en het thema is onderweg. Dus we hebben de vraag gesteld. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik mezelf in de vrieskou om 3 uur s nachts had buitengesloten. Gekleed in alleen een te kleine handdoek en ik de onderbuurvrouw niet goed genoeg kende om aan te bellen. Ik dacht nog toen ik de deur dicht sloeg. Disney Maar dat vind ik heel erg jammer. Maar ik kon de beweging niet meer stoppen. Ja, dit heb ik ook heel vaak gehad. Zo. Oh nee, heb je jij er eentje? Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik even tijdelijk een half jaar geen huis had en met mijn gezin op de camping in Bunnik woonde. De camping en allebij mijn kinderen uit wraak hiervoor hadden besloten om ons het leven daar tot een hel te maken. Dat lijkt me wel een goed incentive om dan toch weer te zorgen dat je een huis hebt. Dat is wel dat schijnt. Ook in de psychiatrische inrichtingen schijnt het heel ongezellig te zijn. Maar dat is expres. Want als het daar te gezellig is, dan denken al die mensen van ja. Ik vind het echt wel gezellig. Ja dus dat geldt ook voor de camping in Bunnik. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik als kind op bezoek was bij mijn tante en oom en een tosti kreeg. Terwijl ik zat te eten, sprong hun hond zo'n kevertje bovenop me en nam een hap uit mijn tosti. Ik moest de tosti daarna gewoon opeten van mijn tante, want weggooien was zonde. En honden zijn schone dieren. Ze worden laatst. Mensen mij. Ik. Mensen heel serieus gesprek voeren over mond op mondbeademing, mond op hond. Ja, dat is dierenliefhebbers die doen. Het is blijkbaar niet te horen, want ik had echt dat ik dacht nee, maar bon, dat ga ik niet doen. Maar ze zijn ze samen met Hans van Mensen heel belangrijk. En als je dan niet meer ademt, dan kan je mond. Maar dan moet je toch? Dat is toch wel veel? Het land loopt toch tot hier nooit? Maar dat is dus de mens. Dan moet je. Maar dat is niet vies of het is wel vies, maar jij hebt het er voor over. Ja ja, net liefde. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik tijdens mijn stageperiode in Londen gebeld werd omdat mijn vader was overleden. staat hieronder. Sorry, niet grappig, maar. Stel je niet voor te excuseren natuurlijk. Euh, dat is nou net waar het echt gebeurd eigenlijk om gaat dat. We zijn meer geïnteresseerd in hoe het echt gegaan is dan wat een leuke grap zou zijn. Ik heb nog nooit zo graag naar een schuld als toen mijn vrienden tegen mij hadden verteld dat het een thema feest was Hawaï. Eenmaal binnen bleek dat een grapje. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik met mijn toenmalige aanstaande ex-vriend door Australië trok. Ook toen ik met mijn toenmalige aanstaande ex-vriend. Euh. Dus gewoon met haar vriendje toen door Australië trok om zijn familie te bezoeken. Thuis wachtte mijn minnaar. Met hem ben ik nu al 27 jaar samen. Ja, dat is zo'n vakantiewoning die om het nou uit te maken, is ook zonder en zijn nu helemaal in Australië. Laten we nog even. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik met een kennis op skivakantie was die alleen krenten bollen lust en niet naar Flikken Maastricht wilde kijken. En niet wilde skiën. dat laatste, de laatste vind ik wel een probleem, maar voor de rest dat lijkt goed komen. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen staat. Ik kreeg een botsing. Dit is iemand die nog zo erin zit dat hij de zin ook niet kan afmaken zoals ik kreeg. Een botsing op de snelweg met de auto van de zaak, omdat ik sushi at en sojasaus liet vallen. Heel benieuwd welk element van dit verhaal nou het ergste was dat de auto van de zaak was. Of dat een botsing op de snelweg lijkt me al erg genoeg. Ik heb nog nooit zo graag naar huis schuld als toen ik was. Organiseer iemand. Ik was een leuke, rijpe vrouw van 38. ging weg en ging mee met een jongen van achttien naar zijn huis. We hadden een leuke nacht. Ik moest naar de wc en ging ook. Toen hoorde ik stemmen, bleek zijn ouders thuis te komen. Onverwachts? Ja. Me dunkt. Hij had zijn kamer op zolder. Op dat moment wilde ik niets liever dan naar huis. Ik ben gebleven die nacht en urenlang gewacht tot ik weg kon. Ik heb nog nooit zo graag naar huis als toen ik in de nachttrein zat van Wenen naar Venetië. Een afgesloten coupé met zes stoelen, geen bedden. De clochard naast me. Dan geloof je nog wel in de romantiek daarvan. Als je het een clochard noemt, de clochard naast. Maar ook zo onprettig dat ik de hele nacht aan mijn eigen sokken heb sinds de. Om zijn lichaamsgeur uit mijn neus te verdrijven. Even kijken. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen de liefde van mijn leven in de club tegen mij zei dat hij naar huis ging met zijn ex. Ik heb hem toen met mijn rechtervuist geslagen. Hij had een gekneusde hand, dus ik neem aan dat ze zijn hand. Hij of zij zijn hand heeft geslagen, waarop hij een gekneusde hand had. Hij is muzikant. Is goed de plek uit gezocht. Nu, vijf jaar later, zijn we samen en geniet ik van zijn muziek. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gebeld als toen ik in Leeuwarden studeerde. Mijn oma was overleden en een tante ruzie met mijn ouders kwam maken omdat ze niet bij mijn dode oma wilde waken. De politie en ambulance moest eraan te pas komen ook. Helaas echt een flinke ruzie. Het is goed afgelopen en we hebben geen contact meer. Dat deel van de familie. Nou, dat moet heel erg misgegaan zijn. Dat dat goed aflopen heet toch. Dit is in de categorie. Het zou heel leuk zijn als diegene zich bijvoorbeeld een keertje meldt via echt gebeurd. Punt net onze website, want wij moeten het dus hebben van mensen die zeggen oh, ik heb ook nog wel een verhaal. Dus als je dit hoor. Degene die dit verteld heeft dat het een goede afloop is krijgt nooit meer ziet. Dan ben ik wel benieuwd hoe dat verhaal gegaan is. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik na een avond uitgaan erachter kwam dat mijn fiets was gestolen. Ik toen dacht dat ik vrees dat ik zelf wel een fiets kon stelen. Ik tijdens het spelen stelen opgepakt werd en daarna veertien uur in de cel heb gezeten. Twee uur voordat ik vrijkwam, ik mijn moeder mocht bellen. Dat was het enige nummer dat ik uit mijn hoofd kende. Dat we niet denken dat je een watje was, dat je moeder en ik haar moest vragen of ze mijn werk wilde bellen omdat ik ziek was. Het was mijn eerste werkdag nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik in de taxi zat bij een chauffeur zonder rijbewijs in Buenos Aires als judo die in zijn twee over de 6 baans snelweg ging met de deuren open. Helemaal zo graag naar huis gewild als toen ik op dag één van mijn wintersport in stilstand mijn sleutelbeen brak. Het is wel moeilijker, maar dan heb ik ook vaak ik zou er gestaan en dan eens gebroken. Ik ken wel iemand die die een dwarslaesie had gekregen omdat hij op een rol pepermunt was gevallen. Dus pas daarmee op mensen. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik met vriend liftend door Oost-Europa in een auto zat. Bij iemand die duidelijk niets van verkeersregels wist. Toen zei hij dat hij iets op moest halen. We stemden in, want ja, we kregen toch een lift. Bleek dat we hadden ingestemd om hem te helpen verhuizen. Maar het gaat door. We hebben de hele middag een voor hem in elkaar gezet. Hij bracht ons nog wel naar het volgende benzinestation. Toch is dat wat je eigenlijk hoopt op een lift vakantie, toch dat je iets meemaakt. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gebeld als toen ik met mijn geen zin in het vliegtuig zat en wij een noodlanding in Koeweit moesten maken omdat er brand was in de cockpit. Nou nou nou, wat werd het warm in dat vliegtuig. Ik heb gravenhuis. Toen ik in mijn studententijd een symposium organiseerde en koningin Beatrix als gast kwam. Ik moest drie uur naast haar zitten en mocht haar bij aankomst ontvangen. Toen zij met de auto aankwam, ging de deur open en stapte zij uit. Ik kom nog. Ik gaf haar een hand, deed een stap naar achter en stapte in een hondendrol. Ik weet niet of zij het geroken heeft tijdens de drie uur dat ik naast haar zat, maar ik ga in ieder geval wel. Dan zij waarschijnlijk ook. Wel, denk ik. Hoewel ik moet zeggen ik ben één keer op Paleis Noordeinde geweest toen zij daar nog toen zij nog koningin was en daar was een wc. Maar er was eigenlijk meer een wc met een niet. Het is niet een wc, het is meer een soort, een soort suite met wc's. Dus je hebt een soort van voorkamer voor de wc en in die voorkamer kun je dan je soigneren. En daar stond eigenlijk zo. Dus dan had je zo'n hele spiegel met zo'n soort Badi. Een soort kleedkamer achtig ding eigenlijk. En dan zijn spiegel. En dan eigenlijk om de twee meter stond er zo'n grote bus met haarlak. Voor haar neem ik, voor haar haar, voor heur haar ook. Want ja en euh. Maar als je dat heel veel op je spuit, dan denk ik niet dat je verder nog iets ruikt. Dit even ter geruststelling hoor ik als 8 jarig meisje op de stoep fietste en een politieauto mij daarop betrapte en achter mij aan ging rijden. Ik racete doodsbang naar huis met mijn pop in een stoeltje aan het stuur afwachten. Eenmaal bij de voordeur stopte de auto. zei de agent niet meer doen de. Oh, wat zijn er toch een lullen in de wereld. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gebeld als toen ik was blijven slapen bij een jongen in mijn eerste studiejaar. Hij was een rugbyspeler op internet, bijna alle vingers van zijn hand. Ik denk ook God, waar gaat dit heen? Had hij al eens gebroken? We gingen samen aan het tentamen werken. Ik bleef slapen, want hij woonde erg ver weg. De volgende ochtend er was qua seks niks gebeurd kookte hij eitjes voor het ontbijt. Hij pakte zijn ei en zonder enige waarschuwing smeet hij het ei tegen mijn voorhoofd. Ik was verbaasd om iets te zeggen. En dus het is niet leuk natuurlijk, maar t is het volgens. Sorry, het voelde vernederend of zelfs wat? Ik vind het helemaal niet leuk. Ik wilde zo snel mogelijk weg. Nee, dat snap ik. Schrijf ik niet. Waarom stond dat als? Heeft Man niets met. Daarom is het des te interessanter ja of misschien was dat wel wat hem aantrekkelijk maakt. Weet je wel dat je van rugby had? Alle vingers in je hand, dat je snapt dat ik dat gedaan heeft. Mannen wiens uqma gebroken zijn. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik op de eerste dag van een lange roadtrip over de kop vloog met de auto van en met een vriend. Snapt iedereen de constructie omdat er een eekhoorn voor de auto over rende? Maar goed dat je dan nog kan zien dat het een eekhoorn was. Maar ja ja, ik heb nog nooit zo graag naar huis schuld als toen mijn schoonmoeder me vroeg terug naar me vroeg terug naar huis te gaan om wat fatsoenlijk aan te trekken voor het paasontbijt. Wat ik wel. Ik heb wel bewondering voor het lef van sommige mensen, toch niet voorstellen dat je echt dat dat durft te vragen van Ga terug naar huis? Kom jij eens terug met een button down? Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik op een begrafenis feest in Sulawesi als eregast. Twee teelballen kregen opgediend. Ben nu al benieuwd hoe je eregast wordt op een begrafenis feest in Sulawesi. Ik heb ze met Hab Slock methode doorgeslikt. Dat vind ik geloof ik nog viezer dan bijten. Maar goed, nee. goed ik heb mijn reisgezel deed het beter. Ik mag geen vlees eten van mijn religie, zei, zei hij. Later kregen we ruzie, maar toen heeft hij ineens keihard een ei verlaten. Later krijgt iedereen vroeg of laat. Ik heb nog nooit zo graag naar huis gewild als toen ik plusminus 50 jaar geleden op oudejaarsavond alleen bij grootouders logeerde en ontdekte dat ze niet naar de oudejaarsconference zouden kijken op tv. Ik heb toen heimwee geveinsd en ben opgehaald door mijn ouders en had alsnog een hele leuke avond. Volgens mij hoef je, al liet hij dat. Dit was aflevering op aflevering 283. had ik bedacht dat het leuk was als de mensen die nu jij dus luisteraar. Jij luistert nu naar de iTunes gaan waar je dus de podcast vandaan haalt en daar kan je een review achterlaten. Daar kan je dus vijf sterren geven en echt gebeurd. , dat zouden we heel leuk vinden, maar nog leuker zouden we het vinden. Als je daar dan dus ook een zinnetje achterliet met het meest ongemakkelijke moment dat ik ooit beleefde toen ik naar gebeurt luisterde. Was toen. En dan zijn wij wel benieuwd wat het antwoord op is. Ja, ik denk dat andere luisteraars komt. Als t goed is komt er heel veel reviews met vijf sterren en die zijn allemaal anoniem, dus je kan ze wel eerlijk zijn als mogelijk. Alleen kunnen we dan geen hoofdprijs uitloven? Nee, anoniem. En dat kan niet, want dat is niet erg. Dat vind ik ook wel de geest van. Als je wel je echte naam achterlaat. Dan zullen we wel bekend maken wie de winnaar is. En als je dan bekendmaakt sturen we een muts of een muts. Ja, goed ook. Nou, dit was echt gebeurd. Podcast een gelukkig nieuwjaar gewenst. Ook de actie van weer uit Rosa van Toledo, Maarten Westerveld en Micha Wertheim en Paulien Cornelisse en onze producer Eva Saving. En Gijsbert van der Wal die onze podcast heeft verzorgd. Sorry nu ook zou moeten knippen. Dat het nog enigszins aanvaardbaar klinkt precies. En vergeet niet. Je hebt altijd de betere, vind ik het ik eens over na moeten denken. Nog niet uit geluisterd. Kobo plus van Bol.com en geniet waar je maar wil van luisterboeken en ebooks voor een vast bedrag per maand. Ga nu naar Bol.com, Slash, COLOMAplus en krijg de eerste dertig dagen gratis.