Echt Gebeurd - Afl. 289 Slechte beslissing: Micha Wertheim

Welkom bij aflevering 289 van Echt Gebeurd. De podcast waarin waargebeurde verhalen worden verteld door de mensen die ze zelf hebben beleefd in deze aflevering een verhaal dat Micha Wertheim vertelde in april 2018. Het thema van onze verhalen Middag, was toen Slechte beslissing. Toen ik eindexamen deed, was mijn grote wens om naar Amerika te gaan, nadat na mijn eindexamen dacht ik. Ik wil terug naar Amerika. Ik had. Toen ik tien jaar oud was, waren mijn ouders vanuit Maaren naar New York verhuisd. Ik zag er heel erg tegenop, want ik wilde lekkere Maaren blijven. Maar toen wij in New York aankwamen, zag ik dat de wereld toch wat groter was en dat was fantastisch. Ik kwam daar op een school. Het werd altijd gezegd o in Amerika als school heel erg slecht. Het was een fantastische school, veel beter, niet een privéschool, een publieke school, maar met met met een speciale leraar voor wiskunde en speciale leraren for social studies speciale versions. En we hadden een after school programma waar je kon leren goochelen, waar je kon leren jongleren. Het was en we aten in de cafetaria, net als bij South Park en zetten. Ja, maar dan kon je dus kon je. Als je een dollar mee nam kon je een burger of een pizza krijgen? Het was allemaal fantastisch en nadat we uit Amerika terugkomen kwamen na een jaar dat ik s middags televisie. Dat had je in Nederland nog niet, maar wij hadden. Ik was helemaal gaat de wereld gezien en toen hadden mijn ouders besloten we gaan niet terug naar Maaren. Want ja, dat is na New York nogal een cultuurschok. Maar we gaan naar Maarsbergen. Maarsbergen is als je maar een kind dat dan Maarsbergen is. Vergeleken bij Maarsbergen is een stad. Het was gewoon drie stratenmakers. Ze hadden besloten wij gaan wel Micha nog terug doen op die oude school in Maarn, maar het doet wel een jaartje over. Dus het was echt in alles verschrikkelijk. Ik was opeens terug in Maarn en ik had allemaal verhalen waarvan iedereen zei Hu snoep in Amerika op school, maar dat is toch heel slecht. En ja, maar wij. Het is een programma dat gaat over een aantal mensen rijdt in een busje en die rijden iedereen naar de eenheid rockers. Iedereen. Televisie kijken s middags is slecht en zelfs af en toe zat ik dus in het eindexamen jaar. En toen dacht ik ik wil terug naar Amerika. Ik wil nog een keertje meemaken. En toen heb ik me ingeschreven voor Kamp Amerika. Ik heb. Dat was een programma waarbij je als je counselor kon worden in een zomerkamp. mocht je betaalde zij je ticket naar Amerika en dan kon je daar drie maanden werken. En dan of en dan? Daarna kon je reizen door Amerika. Dus ik dacht nou, daar kan ik geld verdienen. Een beetje krijgt een beetje zakgeld en ik krijg ticket. Dus nu moest ik nog bedenken waarin ik counselor kon worden. En ik wilde heel graag, dus ik heb die hele lijst met dingen door gekeken. Voetbalcoach? Ik denk ja, ik heb drie jaar op voetbal gezeten. Ik kan best voetbalcoach worden. Uhm, ik had goochelen. Ik had in Amerika een Googles gehad. Acht lessen aangetikt. Clarinet. Ik zat op clarinet, las ik. Denk jij? Dan kan ik ook clarinet les geven? Was nou niet dat ik op storm niveau zat heb aangetikt en alles sollicitatiegesprek gehad. En mijn ouders kijkt me met verbazing aan. Maar ik ging eindexamen doen. Ik kon het wel. En daar komt een post en brief en ik maak hem open en ik ben aangenomen in Camp French Wood als magic counselor. Toen kreeg ik het wel even koud, want aan de ene kant wilde ik heel graag naar Amerika, maar ik had maar acht goocheltrucs die ik kende, namelijk van die acht lessen die ik in Amerika gehad had met een met een stokje, met kleurtjes met die balletjes. Maar goed, toen ben ik naar De Slegte gegaan en toen heb ik boeken over de geschiedenis van de Gogel kunstendag gekocht. Ik denk nou, als ik dan door mijn trucs heen zit, ga ik gewoon vertellen over Harry Houdini en Robert Houdini en hoe de Go-Go kunst belangrijk is geweest in de ontwikkeling van de wetenschap. Ik geloof dat die boeken eigenlijk ook nooit gelezen heb. Uit zenuwen en zo en wat ik moest over het eindexamen nog doen. Hoe dan ook. Op een gegeven kwam ik aan in Amerika in French Woods en kwam met het vliegtuig eerst met de boot naar Engeland. Vanuit de vanuit Vlissingen. Ik had mijn ouders Den Helder gezet. Gelukkig hebben ze nog net op het treinstation gezegd. Farmiga Dat staat helemaal niet. Den Helder staat Vlissingen. Oh nou. En toen naar. Dus dat is goed gegaan. Het kwam ik aan in, in, in en in New York en met een bus naar French. French Woods bleek een van de allerrijkste zomerkampen van Amerika te zijn. Het zomerkamp had zeven volg kweepeer. Ik weet hoe je dat zegt. Voel je Crypt Theaters dus echt met. En dat was Performing Arts Camp. Daar werden. Iedere drie weken werden er vier Broadway musicals uitgevoerd met pit orkest en. En er was een Gogel afdeling. En daar kon je met een echte trapeze vuurspuwen gaan. Er was een dansschool. Met zeven dans studio's werden toneelstukken uitgevoerd. De decors werden gemaakt door mensen die op Broadway werkten en in de zomer wat geld moesten verdienen. En er was een Majak Department. Dat was een gigantische kamer vol Giot tieners, vliegende tapijten. En ik kwam daar binnen. Maar was nog een andere jongen die was. The Heat of the Music Department een jongen die met een camper die de wereld die de Amerikaan reisde als goochelaar. En we waren daar eerst een week lang om voor te bereiden op het kamp. Dat betekende eigenlijk iedere week weer horen van als je met je vingers aan een meisje komt dat minderjarig is. Wij hebben je gewaarschuwd, dus wij zijn niet te suha. Maar jij gaat de gevangenis in en dat werd steeds herhaald dat zij zeker wisten dat niet meer zou gaan. En ondertussen moesten ze. Moest ik samen met die andere man Department schoonmaken, alles klaarzetten en twee dagen voor het kamp opengaat, zegt die goochelaar die zegt Ja, sorry, ik heb een offer gekregen. Hij kent. Ik ga de wereld in. Met David Copperfield heeft mij gevraagd om met hem te werken, dus ik neem ontslag. Succes Miga als baas van het zomerkamp en op dat moment ben ik het counselor meisje maar bij. Bij Woods gingen ze. Ik was niet de enige die in paniek was en gingen zeggen nou, we gaan een sissend voor je regelen. Jij was de assistent. Dus nu komt er iemand die wordt. Jouw assistent als een gek gegoogeld in de bestond dat u niet menusysteem gebeld met French Woods en met Matt Kemp en merken van is er nog iemand die een beetje kan? Nou, daar kwam. Uiteindelijk kwam er een jongen uit Engeland die wel eens een keer een paar goocheltrucs had geleerd. Niet dat je denkt nou, die is een goeie assistent voor iemand die zelf nog minder goed kan goochelen. En ik begon er wel koud te worden, want we hadden eten. De bijeenkomst was nog twee dagen en de dag voordat de Kempers zouden komen gingen we voetballen. De Nederlandse camera's. De Europese courses tegen de Amerikaanse kanseliers. En ik brak maar rechterpols. En dat is, moet ik eerlijk zeggen, wel mijn grote geluk geweest. Want hoe wil je als goochelaar met een pols in het gips moest ziekenhuis? Wil je dan gaan goochelen? En dus hebben we die avond daarna de Kartika is kwam, werden alle Kemper nog één keer bij elkaar genomen door? OK jongens? Morgen komen de kampers even. Voor alle duidelijkheid wij hebben steeds gewaarschuwd over seksueel gedrag en er zijn ook andere dingen. Je moet je niet gedragen als een totale idioot. Als jij hier geacht wordt te werken als bijvoorbeeld muzikant in één van de pitte orkesten, dan is het niet bedoeling dat je gaat voetballen en je arm breekt. We hebben met één jongen gehad, alsnog met iemand gebeurd. Sturen we hem naar huis. Daar zat ik met mijn handen in het gips. Die kinderen die komen. De jongen uit Engeland kwam pas twee dagen later. David heette die en ik was ik naja. De jongens van het circus hadden me dan wel geholpen. Dat was hem een hele aardige man die een trap op zijn kin kon balanceren en me een soort heel groot wiel had. Wat aan een ander wiel zat met een grote stok ertussen, kon als een soort reuzenrad ronddraaien en liep hij over dat wiel. Als een soort muizen rijd je heen en weer. Nou, die bleken ook te kunnen goochelen omdat al jaren Go-Go. Hij was stuntman in en in hele aardige man. Die heeft mij even geleerd een paar trucjes voor zover dat met één hand kon. En die had ik in vertrouwen genomen. Maar uiteindelijk heb ik 3 3, 4 weken voordat het gips eraf mocht als een kleine breuk. Heb ik dan maar die kinderen elkaar goocheltruc en laten leren? Want bleek dat sommige kinderen speciaal voor het goochelen naar het zomerkamp kwamen. Daar waren kinderen uit Lebuïnus ouders producer waren in Hollywood die omkwamen en het geld die al jaren privéles goochelen hadden. En bij French Woods had je altijd hele goede goochelaars. En dan kon je net dat stapje maken dat je weer beter werd. Maar ik, ik, ik. Ja, ik heb daar een paar echt hele goede kinderen die ik in januari ook in vertrouwen moest nemen omdat ik ook wel zag van je dat ik dat hadden ze iets en wist ook niet wat het was. En dat was voor hun nou aanleiding om eraan te twijfelen of ik dan wel echte goeie goochelaar was. Maar ik liet hen dan allemaal grote trucs leren. Na vier weken kon ik behoorlijk goed goochelen, gewoon van de hele tijd zes uur per dag kinderen elkaar terugzien, leren. En toen kwam het gips eraf. Dan heb ik nog een paar weken toch wel Googles gegeven. Toen ik terugkwam in Nederland ben ik als hoogleraar. Euh, nee, nee, nee, nee. Ben ik eerst eerst in Eerste, een half jaar een beetje Gogol les gegeven aan kinderen met een achterstand en kon ik ook wat geld mee verdienen. Daarna ben ik als goochelaar gaan werken op kinderfeestjes. Toen ik studeerde in Maastricht en op een gegeven moment vroeg iemand Kan je met dat goochelen niet een keer een open podium presenteren? En toen dacht ik ook. Ging dat doen. En toen zei iedereen wat kan je dat goed? En toen dacht ik ja, alleen dat goochelen vind ik eigenlijk best wel saai en langzaam maar zeker ben ik op het podium terecht gekomen. Dus was dat nou een hele slechte beslissing? Of heeft in mijn leven op een bepaalde koers gezet waar ik nooit van af wilt? Dus dat is het probleem met slechte beslissingen. En misschien zijn ze achteraf juist wel heel goed omdat ze je maken wie je bent. Dat was een verhaal van Micha Wertheim. Micha is natuurlijk redactielid van Echt Gebeurd en ook de andere presentator van deze podcast. Maar hij is sinds dat eerste open podium ook altijd theater blijven maken. En zelfs nu alle theaters gesloten zijn, maakte hij van de nood een deugd. Want gisteravond stroomde hij voor het eerst zijn interactieve online voorstelling Niemand Anders vanuit het Oude Luxor in Rotterdam. Die voorstelling speelt hij de komende weken nog ten minste zes keer vanuit een lege theaterzaal ergens in Nederland. Daar mag niemand anders bij zijn. Maar wil jij toch meekijken? Ga dan voor meer informatie en tickets naar www. Punt Micha Wertheim punten. . Behalve door Miga wordt echt gebeurd gemaakt door Maarten, van Toledo, Eva Weaving en mijzelf Paulien Cornelisse. De zaal Technique was ditmaal in handen van Nicolaas Vrijman en de podcast wordt verzorgd door Gijsbert van der Wal. Tot volgende week onthoudt Theater is goochelen zonder het goochelen. Joepie en twee beeldschone dronken meisjes naar Artis. Artis in de nacht had sowieso een aantrekkingskracht op ons. En dan ga ik iets bekennen, maar ik praat al tegen ze. Dit zijn de herinneringen van vrienden van Artis uit onze nieuwe podcast serie. Artis vergeet je niet. En om herinneringen zoals deze levend te houden hebben we je hulp nodig. Want het gaat niet goed met de dierentuin en daarom willen we je steun vragen. Dat kan via Artis punten. Slash steun? Dank je wel. En heel veel luisterplezier.